Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

bloger eimai re

Πάντα αναρωτιόμουν σε τι ωφελεί να γράψεις ή να κάνεις ένα blog...Μετά αποφάσισα οτι αν δεν κάνω κι εγώ ένα δεν θα μάθω πραγματικά.Τώρα που γράφω μου έρχονται στο μυαλό οι προηγούμενες φορές.Τελικά έχω κάτσει και άλλη φορά και έχω γράψει ότι παπαριά με ερχόταν στο κεφάλι.Καλά κάθε φορά ήταν για διαφορετικό λόγο.Μια γιατί δεν μπορούσα να τα πω στην γκομενίτσα,μια γιατί ντεμέκ θα έγγραφα μυθιστόρημα,μια γιατί δεν ήξερα να ζωγραφίζω καλά και έπρεπε να γεμίσω το χαρτί.Πλάκα πλάκα ξέρεις τι αστείο να γραφεις κάτι που πραγματικά βγαίνει από μέσα σου κι ας ξέρεις ότι δεν θα το διαβάσει κανεις;Είναι σαν να μιλάς μονος σου μονο που δεν μπορεί κανεις να κουνήσει το κεφάλι και να πει "μιλάει μονος του,πάει τα έχασε..".Καλά άμα το διαβάζεις τώρα κι εσύ πάλι τρελός θα πεις ότι είναι αυτός που γράφει..Αλλά τι θες ρε μαλάκα;!Είμαι bloger κι εγώ!

Λέει κάποιον σκότωσαν στην Αθήνα.Λέει μικρό παιδί ήταν. Λέει δεν φταίει κάνεις.Και όπως το ακούω τώρα εγώ σκέφτομαι. Αφού υπάρχουν έξυπνες βόμβες γιατί να μην υπάρχουν και έξυπνες σφαίρες;Δηλαδή να βαράς πρώτα και μετά να λες στην σφαίρα που να πάει βρε παιδί μου!Κάπως έτσι.Δηλαδή να πατάς σκανδάλη και καπάκι να λες "στο χαντάκι" και η σφαίρα να πηγαίνει στο χαντάκι.Καλά εννοείται ότι αφού έχουμε ανακαλύψει το "μπάτσος σε άμυνα" θα ανακαλυφθεί και το "κουφή σφαίρα".Δηλαδή θα λέει ο μάστορας "εγώ είπα στου χαντάκ και αυτή πήγε στου παιδακ"...Η ουσία είναι πάντως ότι ούτε μπάτσος είναι να γίνεσαι αλλά ούτε και παιδιά να κάνεις.Γίνεσαι μπάτσος και όλο και κάποιος μαλάκας θα κάνει όλο τον κόσμο να σε μισεί επειδή νομίζει ότι είναι στο χωριό του και πυροβολάει πινακίδες.Από την άλλη να κάνεις παιδί και να στο σκοτώσει ένας μπάτσος...Ένας μπάτσος που τα παιδιά του θα λένε ότι εμένα ο μπαμπάς μου κυνηγάει τους κακούς...Σε κάνει από φιλήσυχο πολίτη κάτι σε ανθρωποφάγο σε συνδυασμό με ράμπο.Θα με πεις τώρα ρε μάστορη τι έκανε το παιδί σου εκεί;Γαμούσε περίεργους.Σε άρεσε;Ούτε και εμένα με άρεσε που πρέπει να σκεφτώ και να εξηγήσω τι έκανε ένας Έλληνας πολίτης μέσα στην ελληνική επικράτεια.Ούτε καν Έλληνας πολίτης ακόμα,άμα η μάνα του τον έδερνε θα τον έπαιρνε υπό την ευθύνη του το κράτος.Ουσιαστικά για αυτό το παιδί είμαστε υπεύθυνοι όλοι.Για το τι θα έκανε,πως θα σπούδαζε,πως θα ζούσε και αν έκανε κάτι λάθος πάλι εμείς φταίμε.Για την δολοφονία του κανείς όμως.Φταίει το όπλο,ο άνεμος,τα επεισόδια,το βιβλιοπωλείο και το τσιμέντο που χτύπησε η σφαίρα στο τέλος.Ίσως να φταίω και εγώ που γράφω τώρα και εσύ που ΊΣΩΣ το διαβάσεις.Και όμως παρολαυτά εγώ και εσύ ίσως έχουμε τύψεις ότι ίσως κάτι να κάνουμε λάθος.

Εσείς κύριε που πυροβόλησες?Εσείς κύριε υπουργέ?Εσείς κύριε πρωθυπουργέ που έχετε να δείτε απότιστο παρτέρι από τα φοιτητικά σας χρόνια?Από όπου είναι να περάσετε,μια βδομάδα γίνεται ανακαίνιση,μην τυχόν και καταλάβετε πως ζουν οι υπόλοιποι πολίτες αυτού του κράτους.Αυτό είναι το μόνο που με κάνει να σας δικαιολογώ σε κάποια πράγματα.Κι εσείς θύμα είστε.Έχετε πολλά χρόνια να δείτε πως είναι πραγματικά οι δρόμοι τις καθημερινές,έχετε πολλά χρόνια να φάτε μια μούντζα,να σας πούνε δεν μπορείτε να είστε εδώ.Πέρνα
απέναντι όπως είσαι.Ο δρόμος είναι κλειστός,να περιμένετε στο φανάρι και όταν πρασινίσει να σε πει ο τροχονόμος E ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ!Και το παιδί σου να αναρωτιέται ποιος είναι αυτός ο κύριος που φοράει στολή και μιλάει έτσι άσχημα στον μπαμπά.Τι να του πεις του παιδιού;Θες να σχηματίσει άσχημη άποψη για τους τροχονόμους και καμια μέρα αν πει τον μπάτσο E ΠΩΣ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ να τον επιτεθεί καμια σφαίρα;